Taylor modelinin Türkiye'ye uygulanması

Abstract

Önemi ekonomiler üzerinde her geçen dönem artan Merkez Bankaları ve uyguladıkları para politikaları akademik çalışmaların vazgeçilmez konularından olmuştur. Para politikası araçlarının daha etkin kullanılması ve ekonomik istikrarı sağlaması için akademik çalışmalar daha da önem taşımaktadır. Son dönemlerde akademik çalışmalarda kurala dayalı ve takdire dayalı para politikası üzerine durulmaktadır. Kurala dayalı para politikası kurallarından biri olan ve John Taylor tarafından 1993 yılında ortaya konan Taylor kuralı bu çalışmada üzerinde durulan modeldir. Amerikan Merkez Bankasının verdiği kararları en iyi şekilde gösteren ekonometrik model olan Taylor modeli, faiz oranları ile çıktı açığı ve enflasyon açığı arasında bir ilişki kurmaktadır. Bu model çalışmamızda Türkiye veriler üzerinde test edilmiştir. İlk olarak gecelik basit faiz oranı verisi üzerinde ADF ve DF birim kök testleri uygulanmıştır. Daha sonra koentegrasyon olup olmadığına bakılmış ve en son olarak da VECM modeli kullanılarak sonuçlara erişilmiştir. Sonuç itibariyle çıktı açığı ve döviz kurundaki değişimin gecelik faiz oranındaki değişimi açıklayabildiği, enflasyon açığının ise çok az bir açıklama gücü olduğu görülmüştür.

Central Bank?s significance on the world economies are increasing day by day and the monetary policies applied by central banks has been discussed in academic papers. For using policy tools more efficient and creating stability on economic conditions, academic researchers have been gaining more significance at the present. Especially rule-based monetary policy and discretionary monetary policy are the two subjects that academic researchers are being studied. In this paper we are studying a rule-based monetary policy rule, Taylor rule which was generated by John Taylor in 1993. The model best describes FED?s interest rate decisions. Taylor rule includes output gap and inflationary gap for deciding interest rates. We have tested Taylor model for Turkish data in this paper. Firstly, we apply ADF and DF unit root test on overnight interest rates series. After that we applied a cointegration test and try to see whether there is cointegration between the variables of the model. At last we applied a VECM on the data and interpret the results. According to the results, output gap and change in the nominal exchange rate can both explain the change in interest rates. On the other hand, inflationary gap explains changes in the interest rate much less than other two variables.