Advanced Search

Show simple item record

dc.contributor.authorErsoy, Yunus Emre
dc.date.accessioned2020-08-26T10:21:57Zen_US
dc.date.available2020-08-26T10:21:57Zen_US
dc.date.issued2017en_US
dc.identifier.issn1309-8837en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12469/3260
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/291670
dc.description.abstractStates virtually maintain some restrictions upon the subject matter of arbitration such as states’ public policy provisions. The extent of public policy in the international commercial arbitration becomes more comprehensive than that of the New York Convention, where it might be a defence against enforcement when the arbitral award is rendered; hence the problem occurs only at the final stage of arbitral process. Besides that, arbitrability also directly relates to public policy provisions that has effect on the base of the arbitration agreement or, more specifically, arbitration clause. It seems that arbitrators will have more discretion in arbitration process as to applying of domestic public policy provisions in the future, but are they really suitable to do that?en_US
dc.description.abstractKüreselleşen dünyada ekonomilerin gönencini artırmak, tedarik sürecini kısaltarak uluslararası ticarete hız kazandırmak yalnızca ortaya çıkan ticari sorunları olabildiğince kısa ve etkili yöntemlerle çözerek hakkaniyetli bir biçimde neticelendirmekle mümkün olabilecektir. Ticari tahkim, tarafları uzun mahkeme prosedürlerinden ve yavaş işleyen bürokrasilerden vareste tutarak bu sorunların çözümünde anahtar rol oynamakta; peki ya uluslararası alanda görev alan ticari tahkim hakemleri çok iyi tanımadıkları dış ülkelerin kamu politikalarına uygun, uygulamaya koyulabilir kararları vermeye ehiller midir? Yoksa bu mesele yalnızca halihazırda meslekleri ve eğitimleri gereği ülkelerin kültürlerini, geleneklerini, iç hukuklarını bilen, uygulamalara ve içtihatlara aşina olan hakimlere mi bırakılmalıdır? Okumakta olduğunuz makalede bu konuda doktrinde kabul görmüş iki zıt görüş karşılaştırılmış, gerekçeler ve çekinceler de irdelenerek yeni bir yaklaşım getirilmiştir.en_US
dc.language.isoengen_US
dc.publisherSeçkin Yayıncılıken_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectInternational Commercial Arbitrationen_US
dc.subjectArbitratoren_US
dc.subjectPublic Policy Provisionsen_US
dc.subjectNew York Conventionen_US
dc.subjectDispute Resolutionen_US
dc.subjectUluslararası Ticari Tahkimen_US
dc.subjectHakemleren_US
dc.subjectKamu Politikalarıen_US
dc.subjectNew York Konvansiyonuen_US
dc.subjectUyuşmazlık Çözüm Yoluen_US
dc.titleARE THE ARBITRATORS SUITABLE TO APPLY PUBLIC POLICY PROVISIONS IN INTERNATIONAL COMMERCIAL ARBITRATION?en_US
dc.typearticleen_US
dc.identifier.startpage703en_US
dc.identifier.endpage716en_US
dc.relation.journalİstanbul Kültür Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisien_US
dc.identifier.issue2-Cilt 1en_US
dc.identifier.volume16en_US
dc.departmentFakülteler, Hukuk Fakültesi, Özel Hukuk Ana Bilim Dalıen_US
dc.institutionauthorErsoy, Yunus Emreen_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.identifier.trdizinid291670en_US


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record