Whatsapp groups experiences of older adults

Abstract

Sosyal medya istatistikleri kapalı platformlarda sosyalleşmeyi tercih edenleri gösterme konusunda yetersiz kalıyor. Yeni medya araştırmalarında en az alışılan kullanıcı grubu yaşlılardır. Bu alışma, yaşlı kullanıcıların WhatsApp gruplarındaki dijital sosyal hayatına ışık tutmayı amaçlamaktadır. Bilgisayar tabanlı iletişim teknolojileri ile yetişkinlik d neminde tanışmış olan Baby Boomers kuşağı (1946 – 1964) araştırma i in se ilmiştir. Dijital yerlilerden farklı olarak, yaşlı kullanıcılar yeni bir teknolojiyi kabul ederken daha derin bir pazarlık sürecine girmektedir. WhatsApp gruplarını günlük hayatlarına nasıl dahil ettiklerini incelemek i in evcilleştirme teorisi kullanılmıştır. Ankara'da yaşayan 15 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Yapılan analiz sonucunda katılımcıların WhatsApp grupları yakın evreleri ile olan ilişkilerine katkı sağlaması ve onlardan haber almak i in kullanmaya başladığı, platformun sunduğu özellikleri keşfettikten sonra ise günlük hayatlarında ger ekleştirdikleri yeni alışkanlıklar kazandıkları görülmüştür. WhatsApp grupları sadece iletişim ve sosyalleşme i in bir kolaylaştırıcı değildir. Her bir WhatsApp grubu kendi i inde yeni bir sosyal alana dönüşmüştür ve kullanıcıların günlük hayatına olumlu destek sağlamaktadır. Gruplar, iletişim ortamında düzeni sağlamak i in var olan sosyal normları kullanmaktadır. Alternatif dijital sosyalleşme pratiklerini incelemek sosyal medyanın geleceğine dair anlayış kazanmak adına nemlidir.

Social media statistics fail to demonstrate people who prefer to socialize on private platforms. Older adults are the least studied user group in new media research. This study aims to provide an insight into older users' digital social lives on WhatsApp Groups. Baby Boomers generation (1946 – 1964) is chosen for this research because they met with computer-based communication technologies in their adult life. Unlike digital natives, older users go through a more profound negotiation process when they face a new technology. Domestication theory is used in this thesis to examine their process of adapting WhatsApp groups into their everyday life. Semi-structured interviews are conducted with 15 participants living in Ankara. The analysis revealed that participants started to use WhatsApp groups to maintain their close circle relationships and get information from others. Still, after discovering the features of the platform, they developed new daily habits. It's found that WhatsApp groups are not just a facilitator of communication and socialization. Each WhatsApp group has become a new social space that contributes to users' life as daily positive support. Groups are adopting pre-existing social norms to regulate the communication environment. Analyzing alternative digital socialization practices is essential to gain insight about the future of social media.