Uses of culture :debating honor killings cultural defense and its consequences

Abstract

The concept of culture has been exploited numerous times as a justification for all sorts of wrongful actions misunderstandings and unbridgeable gaps and the case of honor killings that will be here in the focus is no exception. This Thesis will be focused on recognizing unfair attribution to culture but at the same time not forgetting about its victims or gender category that may easily be neglected or undermined in the light of East-West dichotomy ethnocentrism or cultural relativism. identifying honor killings as a culture of some groups usually Muslim one may lead to their stigmatization and at the same time prolong and strengthen the East-West collision. Further on same acts of violence may be explained through completely different frameworks where almost always cultural or collective one will be referred to East while psychological or individual one to West. The challenge is in analyzing stigmatization of Muslims in a way that will not be caught in an unproductive and never-ending net of East-West accusations. Here feminist approach that recognizes universality of the worldwide violence against women may give a tool for more constructive and beneficial position towards honor killings. Ultimately the most harmful way of looking upon honor killings would be not dealing with this matter as somehow not concerning all of us but simply and only belonging to some cultures and religions. My intention is questioning popularly perceived closeness between culture and practice of honor killings.

ÖZET KÜLTÜRÜN KULLANIMLARI: NAMUS CİNAYETLERİ TARTIŞMALARI, KÜLTÜREL SAVUNMA VE ÇIKARIMLARI Nina Sekulović İletişim Bilimleri Yüksek Lisans Danışman: Doç. Dr. Levent Soysal Mayıs, 2016 Kültür kavramı her türlü haksız eylemin, yanlış anlamanın ve derin görüş ayrılıklarının gerekçesi olarak pek çok defa istismar edilmiştir. Bu çalışmanın odağını oluşturan namus cinayetleri de bu durumun istisnası değildir. Bu tez, Doğu-Batı ikilemi, etnosentrizm veya kültürel görecelik gibi olguların gölgesinde kolayca göz ardı edilebilecek namus cinayeti kurbanlarını ve toplumsal cinsiyet kategorilerini unutmadan, namus cinayetlerinin nasıl haksız biçimde kültüre atfedildiğini tanımlamaya odaklanacaktır. Çoğu kez Müslümanlar olmak üzere namus cinayetlerini bazı zümrelerin kültürü olarak tanımlamak bir yandan bu zümrelerin damgalanmalarına yol açabilirken bir yandan da Doğu-Batı çatışması söylemini temdit ettirmekte ve güçlendirmektedir. Dahası aynı şiddet olayları bütünüyle farklı çerçeveler üzerinden açıklanabilir ve bu bağlamda neredeyse daima kültürel veya kolektif çerçeve Doğu'ya, psikolojik veya bireysel çerçeve ise Batı'ya gönderme yapacak biçimde anlamlı hale getirilmeye çalışılacaktır. Buna göre, Müslümanların damgalanması hakkında bir analiz çabasında asıl mesele, verimsiz ve bir türlü sonu gelmeyen meşum Doğu-Batı suçlamalarının ağına düşmemek olacaktır. Tam da burada, kadınlara karşı dünya çapında yaygın şiddetin evrenselliğini kabul eden. Feminist yaklaşım, namus cinayetlerine yönelik daha yapıcı ve işlevsel bir eleştirel aygıt sağlayabilir. Neticede, namus cinayetlerini ele almada en zararlı yaklaşım bu meseleyi bir şekilde doğrudan parçası olmaksızın; söz konusu cinayetlerin gerçekleştiği belli bazı hayali kültürel ve dini zümrelere ait olmaksızın ele almamak olacaktır. Bu bağlamda benim niyetim, kültür ile namus cinayetleri arasında kurulan ucuz ve yaygın yakınlığı sorgulamaktır.