Berna Arslan Uzundağ

Arslan Uzundağ, Berna

Name Variants

Berna, Arslan Uzundag
Arslan Uzundağ, BERNA
Arslan Uzundag,Berna
A.,Berna
Arslan Uzundag, Berna
Berna Arslan Uzundağ
Arslan Uzundağ, Berna
ARSLAN UZUNDAĞ, BERNA
Berna ARSLAN UZUNDAĞ
BERNA ARSLAN UZUNDAĞ
Arslan Uzundağ,B.
B. Arslan Uzundağ
A., Berna
Arslan Uzundağ, B.
Arslan Uzundag,B.
ARSLAN UZUNDAĞ, Berna
Uzundag, Berna A.
Uzundağ, Berna A.
Uzundağ, Berna
Uzundağ, Berna
Uzundağ, Berna Arslan

Job Title

Dr. Öğr. Üyesi

Email Address

berna.uzundag@khas.edu.tr

ORCID ID

0000-0003-1192-691X

Full item page

Scholarly Output

18

Articles

12

Citation Count

3

Supervised Theses

3 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 18

Number and Type of Toys Affect Joint Attention of Mothers and Infants
(Elsevier Ltd, 2021) Koşkulu, Sümeyye; Arslan Uzundağ, Berna; Küntay, Aylin C.; Liszkowski, Ulf; Uzundağ, Berna A.
Establishing joint attention with a caregiver on a physical object provides an optimal environment for language learning for infants. In the present study, we investigated whether 12-month-olds and their mothers establish higher quality joint attention interactions in the presence of fewer compared to more toys. As a secondary goal, we investigated how different types of toys affect how mother-infant dyads establish joint attention. In a five-minute free play setting, mothers and infants participated in either Five Toy (n = 48) or Twelve Toy (n = 33) groups. They were given organizational (i.e., toys that require arrangement of parts), responsive (i.e., toys that emit sounds via manipulation), and symbolic toys (i.e., toys that elicit pretend play). Results showed that compared to the Twelve Toy group, joint attention interactions in the Five Toy group were less frequent, lasted longer, were more likely to be initiated by maternal following than by maternal directing of infants’ attention, and more likely to be coordinated in which infants demonstrated awareness of the mothers’ simultaneous attentional focus by looking at their mothers, vocalizing, or turn-taking. We further found longer joint attention durations on organizational compared to symbolic toys, which were preferred to a lesser extent by the dyads. With responsive toys, mothers were more likely to initiate joint attention by following their infants’ attention. Joint attention interactions lasted longer and were more likely to be coordinated in the second half compared to the first half of the play session, suggesting that over time it became easier for the mothers and infants to settle on certain toys for more elaborate play. In sum, mothers and infants establish higher-quality joint attention with fewer toys in general and with organizational toys in particular.
Mothers' descriptions of referents are related to children' communicative competence
(Elsevier Science Inc, 2022) Arslan Uzundağ, Berna; Uzundag, Berna A.
Describing an entity in a way that leads to its correct identification among similar others is required for successful referential communication. Although many studies investigated children's language development in relation to the caregiver input, whether children's referential communication skills are related to their caregivers' referential input remains understudied. The present study aimed to investigate the relationship between mothers' referential descriptions and preschool-aged children's success in describing pictures among competitors. In two separate tasks, where the goal was to describe target pictures among similar others, we assessed mothers' descriptions targeted for their children and children's descriptions targeted for the experimenter. Our results revealed that children provided more accurate initial descriptions and needed fewer attempts to describe pictures if their mothers described pictures in fewer attempts and provided clear initial descriptions when talking with their children. These findings suggest that children's referential descriptions and communicative competence benefit from hearing clear referential descriptions provided by their caregivers.
Maternal Behaviors Mediate the Relationship Between Socioeconomic Status and Joint Attention
(Elsevier Ltd, 2021) Koşullu, Sümeyye; Arslan Uzundağ, Berna; Küntay, Aylin C.; Uzundağ, Berna A.
Socioeconomic status (SES) is strongly related to parental behaviors and the quality of parent-child interactions. We examined whether through maternal behaviors, SES is linked to joint attention (JA), an important form of parent-child interactions predicting language development. At 12 months, 50 mother-infant dyads were video-recorded during 5-min free play. We coded for maternal behaviors (sensitivity, cognitive stimulation, positive affect, negative affect, control) and JA characteristics (frequency, duration, initiated by maternal following/directing, passive/coordinated, terminated by mother/infant). Mediation analyses showed that higher-SES mothers were more sensitive, less controlling, provided more cognitive stimulation, and displayed more positive affect resulting in JA interactions of higher quality (e.g., initiated by maternal following rather than directing infant's attention) and quantity (i.e., more time spent in JA). These findings contribute to current literature by revealing maternal behaviors as a mediator between SES and mother-infant JA interactions.
Young Children's Emotion Regulation Skills: the Role of Mothers' Parenting Stress and Reactions To Children's Emotions
(Kadir Has Üniversitesi, 2023) Güçlü, Gizem Akel; Arslan Uzundağ, Berna; Uzundağ, Berna Arslan
Yaşamın ilk yılları, eş zamanlı ve sonraki sosyo-bilişsel başarılarla ilişkili olan duygu düzenleme becerilerinin gelişiminde önemli bir rol oynamaktadır. Ebeveynlerin çocuklarının olumsuz duygularına verdikleri destekleyici ve destekleyici olmayan tepkiler, çocukların duygu düzenleme becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmaktadır. Depresyon ve stres gibi ebeveynle ilgili bazı özellikler, ebeveynlerin çocuklarına yönelik tepkilerini etkileyebilir. Bu etki, ebeveynlik stresi ile çocukların duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkiye aracılık edebilir. Ancak, ebeveynlik stresi ile çocukların duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkiyi ele alan az sayıda çalışma vardır ve bunların hiçbiri ebeveynlerin çocuklarının duygularına verdikleri tepkilerin aracılık rolünü araştırmamıştır. Bu çalışmada, ebeveynlik stresi ile çocukların duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkide ebeveynlerin çocuklarının olumsuz duygularına verdikleri destekleyici ve destekleyici olmayan tepkilerin aracılık rolünü araştırmak amaçlanmıştır. Bu amaçla, yaşları 2 ila 4 arasında değişen çocuklardan ve annelerinden veri toplandı ve annelerin çocuklarının olumsuz duygularına verdikleri tepkileri gözlemsel bir görev aracılığıyla değerlendirilmiştir. Hayal Kırıklığı Yaratan Hediye Görevi (Cole, 1986) kullanılarak çocuklarda olumsuz duygular ortaya çıkarılmış ve annelerin çocuklarının olumsuz duygularına nasıl tepki verdikleri videoya kaydedilmiştir. Gözlemsel verilere ek olarak, anneler ebeveynlik stresi (Ebeveynlik Stres Ölçeği; Özmen ve Özmen, 2012), çocukların duygu düzenleme becerileri (Duygu Düzenleme Kontrol Listesi; Batum ve Yağmurlu, 2007; Shields ve Cicchetti, 1997) ve çocukların olumsuz duygularına ebeveyn tepkileri (Çocukların Olumsuz Duygularıyla Başa Çıkma Ölçeği; Fabes vd., 1990; Yağmurlu ve Altan, 2009) anketlerini tamamlamıştır. Araştırmanın bulguları, ebeveynlik stresinin ve annelerin çocukların olumsuz duygularına verdikleri tepkilerin her ikisinin de çocukların duygu düzenleme güçlükleri ile ilişkili olduğunu göstermiştir. Ancak, ebeveynlik stresi ve çocukların duygu düzenlemesi arasındaki ilişki, annelerin çocukların olumsuz duygularına verdikleri tepkiler aracılığıyla ortaya çıkmamıştır. Sonuç olarak, bu çalışma ebeveynlik stresi, annelerin çocukların olumsuz duygularına verdikleri tepkiler ve çocukların duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin daha iyi anlaşılmasına yönelik bulgular sunmaktadır.
Arka Plan Televizyonun Erken Çocukluktaki Gelişim ve Çocuk- Ebeveyn Etkileşimleri ile İlişkisi: Bir Derleme Çalışması
(2022) Uzundağ, Berna; Arslan Uzundağ, Berna
Küçük çocukların yaşadıkları evlerde televizyon sıklıkla, özellikle de aile üyelerinin birlikte zaman geçirdikleri süreler boyunca açıktır. Televizyonun arka planda açık olması hem çocuk gelişimi hem de çocuk- ebeveyn etkileşimleri açısından olumsuz çıktılarla ilişkilendirilmiştir. Bu derleme çalışmasında, arka plan televizyonun (1) farklı tanım ve ölçüm yöntemlerini, (2) çocuklu evlerdeki yaygınlığını, (3) ailenin sosyoekonomik seviyesi ile ilişkisini, (4) dikkat, öz düzenleme ve dil gelişimi gibi becerilerin gelişimiyle ilişkisini ve (5) çocuk gelişimi için önem taşıyan çocuk-ebeveyn etkileşimlerini nasıl etkilediğini inceledik. Bulgular, arka plan televizyonun bebekli ve küçük çocuklu evlerde yaygın olduğunu, ailenin eğitim düzeyi düştükçe arka plan televizyon miktarının arttığını ve televizyonun arka planda açık olma sıklığının çocukların dikkat ve öz düzenleme becerileri ve çocuk-ebeveyn etkileşimlerinin miktarı ve kalitesi ile olumsuz yönde ilişkili olduğunu göstermektedir. Boylamsal çalışmalara ve farklı kültürlerde yürütülen çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Gelecek araştırmaların arka plan televizyon miktarını günlük yöntemiyle ölçmesi ve çocuk gelişimi ile ilgili olabilecek çeşitli değişkenleri (örn. dil girdisi, sosyoekonomik seviye) kontrol değişkeni olarak kullanması önerilmektedir.
The Acquisition and Use of Relative Clauses in Turkish-Learning Children's Conversational Interactions: a Cross-Linguistic Approach (vol 46, Pg 1142, 2019)
(Cambridge Univ Press, 2022) Uzundag, Berna A.; Arslan Uzundağ, Berna; Kuntay, Aylin C.
[Abstract Not Available]
Immediate and Delayed Effects of Fantastical Content on Children's Executive Functions and Mental Transformation
(Elsevier Science inc, 2024) Kessafoglu, Dilara; Arslan Uzundağ, Berna; Kuntay, Aylin; Uzundag, Berna A.
Watching fantastical content has been shown to negatively affect young children's executive function (EF) skills. No study has investigated how long these negative effects persist and whether they extend to other cognitive skills. The current experimental study aimed to (1) detect how long fantastical content affects children's EF performance and (2) examine whether watching fantastical content negatively affects children's other (non-EF) cognitive task performance, namely mental transformation. A total of 120 5- and 6year-old children (M = 66 months, SD = 5.52) were randomly assigned to one of the four following conditions: (a) immediate testing after watching an 8-min non-fantastical cartoon, (b) immediate testing after watching an 8-min fantastical cartoon, (c) 10min delayed testing after watching a fantastical cartoon, and (d) immediate testing after an 8-min free play (control condition). After exposure to each condition, children were tested on EF and mental transformation measures. Results showed that children watching a fantastical cartoon performed worse on working memory and inhibitory control tasks than children watching a nonfantastical cartoon or playing. However, the 10-min delay between the watching and testing sessions eliminated the negative impact observed on inhibitory control. Groups did not differ on cognitive flexibility and mental transformation. As in previous studies, watching fantastical content negatively affected children's EFs, but this negative impact disappeared in a few minutes and seems unique to EFs. These results suggest that fantastical content may
From Mind To Mind: Understanding the Role of Mothers in Children's Theory of Mind
(Elsevier Science inc, 2024) Arslan Uzundağ, Berna; Tahiroglu, Deniz; Uzundag, Berna A.
Theory of mind (ToM) enables children to comprehend mental states of themselves and others. In this first study investigating the mediating role of mothers' mental state talk between mothers' sociocognitive skills (i.e., mothers' ToM and parental reflective functioning) and children's ToM, 89 children (M(SD)age = 57.0 months (5.49)) and their mothers from T & uuml;rkiye participated. Results revealed that mothers with higher prementalization scores used fewer affective and desire words. Mothers exhibiting greater interest and curiosity in mental states used more cognitive words, while those with more proficient ToM skills tended to use more mental state terms indicating certainty (e.g., 'perhaps'). Furthermore, mothers' use of certainty words mediated the relationship between mothers' ToM and children's ToM. These cross-sectional findings underscore the significant role of mothers' socio-cognitive abilities in mother-child interactions regarding mental states and the development of children's ToM skills, and call for a longitudinal investigation into these relationships.
Zihinden Zihine: Çocukların Zihin Kuramı Gelişiminde Annelerin Rolünü Anlamak
(2023) Koç, Nursena; Arslan Uzundağ, Berna; Uzundağ, Berna Arslan
Zihin kuramı becerileri, çocukların kendilerinin ve başkalarının zihin durumlarını anlayabilmelerini sağlar. Zihin kuramı gelişimi, çocukların sosyal yeterlilikleri, iletişim ve empati becerileri ve akademik başarıları için önemlidir. Ebeveynlerin çocuklarıyla zihin durumları üzerine konuşmalarının, çocukların zihin durumlarını anlama ve ayırt etme becerilerini geliştirdiği düşünülmektedir. Bununla birlikte, ebeveynlerin çocuklarına yönelttikleri zihin durumu konuşmalarındaki bireysel farklılıkları ebeveynlerin sosyal-bilişsel becerileri açısından inceleyen bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada, (1) annelerin içsel düşünme işlevselliği ve zihin kuramı becerilerinin çocuklarına yönelttikleri zihin durumu konuşmalarındaki farklılıkları açıklayıp açıklayamayacağı ve (2) annelerin zihin durumu konuşmalarının annelerin içsel düşünme işlevselliği ile çocukların zihin kuramı becerileri ve annelerin zihin kuramı becerileri ile çocukların zihin kuramı becerileri arasındaki ilişkiye aracılık edip etmediğini incelemeyi amaçladık. Çalışmaya 89 anne-çocuk (yaş aralığı: 48-69 ay) ikilisi çevrimiçi olarak katılmıştır. Çocukların zihin kuramı becerileri beşli zihin kuramı test dizisi ve anne raporu ile değerlendirilmiştir. Annelerin zihin durumu konuşmaları, yazısız bir resimli kitabın ('Kurbağa neredesin?') hikaye anlatımı yoluyla ölçülmüştür. Annelerin içsel düşünme işlevselliği ve zihin kuramı becerileri sırasıyla Ebeveyn İçsel Düşünme İşlevselliği Ölçeği ve Gözlerden Zihin Okuma Testi ile değerlendirilmiştir. Anlamlı sonuç gösteren aracılık modeli, daha iyi zihin kuramı becerilerine sahip annelerin daha fazla kesinlik hakkında zihin durumu ifadesi kullandığını ve bu ifadelerin de çocukların zihin kuramı becerileri ile olumlu yönde ilişkili olduğunu göstermiştir. Ayrıca, çocuklarının zihin durumlarına daha fazla ilgi ve merak gösteren anneler çocuklarına toplamda daha fazla zihin durumu konuşması yöneltirken, çocuklarının zihin durumlarını anlamada daha fazla güçlük çeken anneler daha az öykü çerçevesi içi zihin durumu konuşması gerçekleştirmiştir. Anneleri, çocuklarına yönelttikleri konuşmaları esnasında daha yüksek oranda zihin durumu konuşması gerçekleştiren ve anneleri, daha fazla kendileri ya da çocuklarının zihin durumları hakkında konuşan çocukların daha iyi zihin kuramı becerilerine sahip olduğu görülmüştür. Özetle, bu çalışma annelerin sosyal-bilişsel becerilerinin zihin durumu konuşmalarındaki rolünün altını çizmekte ve bunun da çocukların zihin kuramı gelişimiyle ilişkili olduğunu göstermektedir.
Analogy Is Indispensable but Rule Is a Must: Insights From Turkish
(Cambridge Univ Press, 2022) Nakipoglu, Mine; Arslan Uzundağ, Berna; Uzundag, Berna A.; Ketrez, F. Nihan
Inflectional morphology provides a unique platform for a discussion of whether morphological productivity is rule-based or analogy-based. The present study testing 140 children (range = 29 to 97 months; M(SD) = 64.1(18.8)) on an elicited production task investigated the acquisition of the irregular distribution in the Turkish aorist. Results suggested that to discover the allomorphs of the Turkish aorist, children initially carried out similarity comparisons between analogous exemplars, which helped them tap into phonological features to induce generalizations for regulars and irregulars. Thereafter to tackle the irregularity, children entertained competing hypotheses yielding overregularizations and irregularizations. While the trajectory of overregularizations implicated the gradual formulation of an abstraction based on type-frequency, irregularizations suggested both intrusion of analogous exemplars and children's attempts to default to an erroneous micro-generalization. Our findings supported a model of morphological learning that is driven by analogy at the outset and that invokes rule-induction in later stages.