Sarıkartal, Çetin Kemal

Sarıkartal, Çetin Kemal

Name Variants

Sarıkartal, Çetin Kemal
Ç.,Sarıkartal
Ç. K. Sarıkartal
Çetin Kemal, Sarıkartal
Sarikartal, Cetin Kemal
C.,Sarikartal
C. K. Sarikartal
Cetin Kemal, Sarikartal
Sarıkartal, Çetin
Sarıkartal, Çetin
Sarıkartal, Çetin

Job Title

Prof. Dr.

Email Address

Csarıkartal@khas.edu.tr

Full item page

Scholarly Output

58

Articles

0

Citation Count

0

Supervised Theses

58 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 58

Göç yolunda Nabokov'un İstanbul'da bir günü: "oyun yazımı çalışması"
(Kadir Has Üniversitesi, 2011) Erbayav, Bade; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu çalışma, yazar Vladimir Nabokov'un ailesi ile Bolşevikler'den kaçarken uğradığını varsaydığımız, 1919 İşgal İstanbul'unda, Galata Köprüsü üzerinde Nazım Hikmet'le karşılaşması ve beraberinde geçirdikleri bir kaç saati konu edinen bir oyunun hazırlık aşaması ve yazım sürecine yönelik bir bakışı sunmayı amaçlamaktadır.
Alternatif Tiyatrolarda Yonetmenler
(Kadir Has Üniversitesi, 2016) Yalgin, Ali; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu tezde Ýstanbul'da 1990-2015 zaman diliminde faaliyet gostermis alternatif tiyatrolarin yonetmenleri farkli fonksiyonlari uzerinden incelenmistir. Alternatif tiyatrolarin yeni bir dil yaratmak amaciyla dogdugu varsayimiyla yonetmenlerinin dil olusumuna nasil bir katkida bulundugu topluluklarinda nasil bir yere oturdugu otoritelerinin ne derecede oldugu calistiklari oyunculara dramaturglara tasarimcilara nasil yaklastiklari sorgulanmistir. Bunun icin iki farkli kusaktan alti yonetmen karsilastirmali olarak incelenmistir.
2000 Yılından Sonra Gişede İyi Bilet Satışı Gerçekleştirmiş Komedi Sinema Filmlerinin Pazarlama Faaliyetleri
(Kadir Has Üniversitesi, 2018) Çömlekçi, Ebru; Sarıkartal, Çetin Kemal
Sinema, 1895’te Lumiere Kardeşlerin girişimlerinin başlamasının ardından, hızlı bir şekilde sektör haline dönüşmüştür. Günümüze değin, toplumsal, siyasal ve teknolojik birçok gelişmenin etkileriyle büyüyen ve güçlü bir sektör halini alan sinema; aynı zamanda bir sanat olmanın tartışmaları içerisinde kalmıştır. 21. yüzyılın girmesiyle, televizyon ekranlarındaki komedi programlarından aşina olduğumuz birçok komedyen; değişik tiplemeleriyle, vizyonda yerlerini almaya başladı. Hepsi, milyonlarca kişi tarafından izlendi ve Türk sinemasını diriltti. Her yıl, yüzlerce komedi filmi vizyona girmektedir. Birçok komedi filmi, Türk sinemasında gişe rekorları kırmayı başarabildi. Bu başarı; pazarlama faaliyetleri başlığı altında (bu konuyla alakalı yazılmış tezler, kitaplar, araştırmalar, raporlar, röportajlar ile yüz yüze ya da e-posta ortamından yapılandırılmış derinlemesine mülakat tekniğiyle komedi film yapımcılarıyla) irdenlemeye çalışılacaktır.
Sofokles'in Antigone Metninde Ritüel'in İşlevi
(Kadir Has Üniversitesi, 2013) Dabak, Burcu; Sarıkartal, Çetin
Bu çalışma Sofokles’in Antigone metnine yeni bir okuma getirme amacı taşımaktadır. Bu amaç doğrultusunda yapılan, hala gözlemleyebildiğimiz kültürel mirasımız olan ritüellerle, oyuna adını veren kadın karakter Antigone‘ nin eylemlerini birlikte okumak, bu eylemleri ve sonuçlarını ritüel süreçlerle açıklamaktır. Çalışma, ritüel kavramı üzerine yapılan bir inceleme ve bu inceleme sonucu elde edilen verilerin, Antigone metninde izini sürmeyi içermektedir.
Yabancı Bir Dilde Oyunculuk Yapmak
(Kadir Has Üniversitesi, 2018) Ulutaş Sultan; Sarıkartal, Çetin
Bu tez çalışmasının amacı, yabancı bir dilde oyunculuk yapmanın oyuncunun bedeni ve imgelemi üzerindeki etkilerini incelemektir. Louis Jouvet ve Valere Novarina’nın oyuncunun ikili doğasından yola çıkarak ortaya koydukları yaklaşımları takip ederek, oyuncunun bedeninin transformasyonu sırasında ortaya çıkabileceğini varsaydığımız yabancılaşma hissi bu çalışmanın çıkış noktasıdır. Bu noktadan hareketle, oyuncunun “gerçekten yabancı” olduğu, mesleğini başka bir dilde ve ülkede icra ettiği bir durumda ne gibi değişikliklerin meydana geldiğine bakmak bu tez çalışmasının ana hattını oluşturur. Dilbilimcilerin yabancı dil pratiği konusundaki çalışmalarından yola çıkarak bu pratiğin ses, beden ve imgelem üzerinde meydana getirdiği değişikliklerin tiyatro pratiğine nasıl yansıdığına baktık. Araştırmacı Gisele Pierra’nın yabancı dil öğreniminde tiyatro ve yabancı dil pratiği kesişimindeki çalışmaları ve psikanalist, filozof ve yazar Daniel Sibony’nin iki kültürün ve dilin arasında olma durumuna yaklaşımını “sahnede yabancı olma” meselesine yeni bir gözle bakmak için kullandık. Aynı zamanda başka bir dilde oyunculuk yapan oyuncularla gerçekleştirdiğim röportajlar ve benim bir oyuncu olarak Fransa’daki bir yıllık deneyimim bu tez çalışmasına kaynak oluşturdu. Ana dilin terkedilmesi çeşitli kimlik ve kendilik sorularını beraberinde getirdiği gibi tiyatro sahnesini de bu meselelere mercek tutmaya yarayan bir alana dönüştürür. Ana dilin kendine ait “güvenli” dünyasından ayrılarak yeni bir dilin hayal ve metaforlar dünyasına yolculuk, oyuncuya yeni imajların keşfi, başka türlü düşünme, kendini ifade etme, ortaya koyma ve hayal etme yöntemleri konusunda kaynak oluşturabilecek bir çalışma alanı sunar. Yabancı dilde oyunculuk yapma pratiğinin, oyuncunun kendiyle, oyunculuk mesleğinde karşılaştığı problemlerle ve ana diliyle arasında farklı ve yeri doldurulamayacak bir karşılaşmaya yol açacak bir araç olduğunu varsayıyoruz. Bu pratik, oyuncunun dil ve beden arasındaki ilişkiyi yeniden düşünmesini ve fiziksel olarak deneyimlemesini sağlayarak oyunculuk mesleğini yeniden keşfetmesine yol açabilir.
Türkiye Tiyatrosunda Karakter Oluşumunun İzini Sürme: Mahmud ile Yezida Örneği
(Kadir Has Üniversitesi, 2019) Dündar, Yusuf; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu tezde, Türkiye tiyatrosundaki karakter düşüncesinin nasıl bir geçmişten geldiği ve hangi temeller üzerine inşa edildiği odağa alınarak Murathan Mungan'ın Mahmud ile Yezida oyunu incelenmiş, bu oyundaki karakterizasyon üzerinden Türkiye tiyatrosunda karakter oluşumunun izini sürme amaçlanmıştır. İlk kez Aristoteles'in Poetika'sında belirli bir forma oturtulan ve sınırları çizilen dram sanatı; mimesis (eyleme doğrudan tanık etme) merkezli olan Antik Yunan tiyatrosundan sonra farklı biçemlere girerek, bazen tükenecek gibi gözükerek, fakat her seferinde yeniden yayılma göstererek Anadolu coğrafyasında kendine daima yer bulur. Dönemsel bazda değerlendirdiğimizde Antik Yunan'ın ardından Roma ve Bizans tiyatroları gelir. Dördüncü sırada ise Osmanlı Devleti'ndeki Geleneksel Türk Tiyatrosu vardır. Yazılı bir metne dayanmayan, gerçekçi olmayan, göstermeci, dışavurumcu, güldürü odaklı olan ve kalıplaşmış tiplerle oyunlar kuran Geleneksel Türk Tiyatrosu'nda; İslam ve Türk kültürlerinin yoğun etkilerini görmek, Doğu anlatı geleneğinin ise belirleyici olduğunu, dolayısıyla anlatma (diegesis) merkezli bir sanatsal anlayış ve sunuşla hareket edildiğini söylemek mümkündür. Tanzimat'la birlikte pek çok alanın esas meselesi hâline gelen Batılılaşma gayretleri sonucunda, Batılı anlamda tiyatroya kavuşma girişimleri hız kazanır, bu çerçevede metinler yazılıp oynanmaya başlar. Bu çalışmada da, Doğu anlatı geleneğinin asal ögesi olan anlatma (diegesis) ile Batı tarzı tiyatronun merkeze aldığı göstermenin (mimesis), Murathan Mungan'a ait olan, "çağdaş bir Doğu anlatısı" olarak nitelendirebileceğimiz Mahmud ile Yezida oyunundaki karakterizasyona nasıl yansıdığının izi sürülecektir. Anahtar Sözcükler: Poetika, Mimesis, Diegesis, Doğu Anlatı Geleneği, Geleneksel Türk Tiyatrosu, Batılılaşma, Karakter, Mahmud ile Yezida In this thesis, the play Mahmud and Yezida by Murathan Mungan is analyzed by focusing on what kind of a background the concept of character comes from and which foundation it is based on, and it is aimed to trace back to the formation of character in the Turkish theater via the characterization in the aforementioned play. The art of drama, which gained a certain form and the boundaries of which were drawn in Poetics by Aristotle for the first time, has always found a place for itself in the Anatolian geography by taking different shapes after the mimesis-centered Ancient Greek theater (bearing witness to action directly), seeming to be coming to an end sometimes, but expanding again each time. If perused in terms of time, the Roman and Byzantine theaters come after Ancient Greece. The Traditional Turkish Theater in the Ottoman Empire takes the fourth place. It is possible to see the intense effects of the Islamic and Turkish cultures on it and to say that the Eastern narrative tradition is determinative and that it is therefore acted upon a diegesis-centered artistic perspective and presentation in the Traditional Turkish Theater which is not based on a written text, which is nonrealistic, exhibitive, expressionistic, humor-oriented and which builds stage plays on stereotyped characters. As a result of the Westernization efforts that became the main issue in many fields along with the Imperial Edict of Gülhane, attempts to attain a theater in Western sense gather pace and texts are started to be written and performed accordingly. In this study, we are going to trace how telling (diegesis), which is the primal element of the Eastern narrative tradition, and showing (mimesis), which the Western theater puts in center, reverberate on the characterization in the play Mahmud and YezidabyMurathan Mungan, which we can describe as "a contemporary Eastern narrative". Key Words: Poetics, Mimesis, Diegesis, Eastern Narrative Tradition, Traditional Turkish Theater, Westernization, Character, Mahmud and Yezida
Dario Fo ve Franca Rame'nin Açık Aile Adlı Oyunundaki Antonia Rolüne Çalışma Süreci
(Kadir Has Üniversitesi, 2011) Birdal, Pınar Çağlar; Sarıkartal, Çetin Kemal
Film ve drama Yüksek Lisans Programı'nda oyunculuk eğitim gören Pınar Çağlar Birdal tarafından Dario Fo&Franca Rame'nin `Açık Aile' adlı oyunu ele alınmıştır. Bu çalışma; oyunun performansa hazırlık ve gösterim sürecinin,metin bağlamında incelenmesi,uygulama sırasındaki deneyimin aktarılması üzerine kuruludur.Performansa dayalı bu tez,süreç analizi bağlamında değerlendirilmiştir.
Stanislavski Sisteminde İmgelem Ögesinin İncelenmesi ve Karakter Çalışmasına Dâhil Edilme Süreci
(Kadir Has Üniversitesi, 2021) Özsoy, Derya; Sarıkartal, Çetin
Bu çalışma, Stanislavski'nin "sistem"inde oluşturduğu imgelem ögesini, onun öğretileri ve öğrencileri vasıtasıyla incelemek, bu incelemeyi bilimsel bulgularla destekleyen bilim insanları sayesinde somutlamak ve imgelem ögesini karakter yaratım aşamasına dâhil etmek adına oluşturulmuştur. İmgenin sanat ve tasarım alanındaki kavramsal anlamıyla başlayarak, genelden özele doğru bir sıralama yapılmakta ve son noktada Aristoteles'in fikirleriyle bağlayıcılık gerçekleştirerek oyunculuk sanatındaki imgelem ögesi araştırılmıştır. Çalışma sonucunda, oyuncu için karakter yaratım aşamasının temelinde imgelem kavramının oldukça etkin olduğu görülmekte ve karakter eylemlerini yaratırken verili koşullar sayesinde oluşturulan imgelem havuzunun oyuncuyu organik ve gerçekçi bir üsluba doğru götüreceği sonucuna varılmıştır.
Oyuncu için İtki: İtkileri Dinleme Egzersizi
(Kadir Has Üniversitesi, 2019) Yanık, Ezgi; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu araştırmada itki kavramı detaylı olarak incelenmekte ve kavramın oyunculukla ilişkisine bakılmaktadır. Araştırmada diğer ekoller için itki kavramının ifadesine ve tiyatro çalışmalarındaki kullanımına bakılmakta ve Çetin Sarıkartal’ın geliştirdiği itkileri dinleme egzersizine odaklanılmaktadır. İtkileri dinleme egzersizinin metinle kurduğu ilişkiye katkısı kavramın teorik ve pratik karşılığı üzerinden tartışılmaktadır. Bununla birlikte itkileri dinleme egzersizinin uygulama sonuçları oyuncu ve seyirci deneyimleri üzerinden incelenerek egzersizin pratik süreci değerlendirilmektedir.
Rol Kişisinin Gündelik Eylemlerini Çalışmanın Stanislavski Sistemine Katkısı: Uta Hagen'ın Maksat Egzersizi
(Kadir Has Üniversitesi, 2019) Hanağası, Güneş; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu tez, oyuncunun verili koşullar altında bir rol kişisinin sıradan eylemlerini deneyimlemesinin, rol kişisinin temsil edilen oyunda var olan eylemlerini oynamasına nasıl katkı sağladığını Uta Hagen’ın Maksat Egzersizleri’ni kullanarak incelemeyi amaçlamaktadır. Uta Hagen, The Group Theatre kurucularından olan Harold Clurman aracılığıyla Stanislavski Sistemi ile tanışmış ve sonrasında Sistem ile ilişkili ancak bu sisteme bütünüyle bağlı olmayan kendi yöntemi Maksat Egzersizleri’ni oluşturmuştur. Hagen’ın tasarladığı bu egzersizler, bir oyuncunun karşılaşabileceği farklı sorunlar üzerine çalışmayı amaçlayan on adet kademeli pratik egzersizi içermektedir. Uta Hagen’ın Maksat Egzersizleri’ni oluşturan kademeli egzersizlerden ilki olan Temel Maksat Egzersizi oyuncuya, hayatının iki ardışık dakikası boyunca basit bir istek doğrultusunda gerçekleştirdiği eylemlerini bileşenlerine ayırmayı ve sonrasında bu iki dakikalık yaşantıyı rol kişisi olarak yeniden yaratmayı çalıştırır. İki dakika içinde basit bir isteğe ulaşmak amacıyla gerçekleştirilen eylemler önce oyuncuya aittir. Kişi normal şartlar altında eylemlerini farkında olarak, onları bileşenlerine ayırarak gerçekleştirmez. Bunu yapan kişi oyuncudur. Bu nedenle egzersizin ilk aşaması oyuncu kişisi fenomenini oluşturur, oyuncuda eylem farkındalığı yaratır ve oyuncu organizması bir olay yeri haline döner. Egzersizin ikinci aşaması olan bu iki dakikalık yaşantının rol kişisi olarak tekrarlanması ise yaratılan bu farkındalığın role taşınmasını sağlamaktadır. Böylece oyuncu kişisi, rol kişisi adına onun basit bir istek doğrultusunda gerçekleştirdiği eylemleri aracılığı ile davranış biçimlerini deneyimler. Tez çalışması sürecinde, Uta Hagen’ın Temel Maksat Egzersizi’nin Stanislavski’nin Sisteminde bahsettiği rol kişisinin Verili Koşulları’nı ve bu koşullar altında rol kişisinin çevresini ve olayları algılayış biçimini oyuncunun imgeleminde daha bütünlüklü ve canlı kılmaya nasıl bir katkı sağlayabileceği incelenmiştir. Çalışmada, daha canlı ve bütünlüklü bir karakter inşası sürecinde rol kişisine dair davranış biçimlerinin oyuncu tarafından iv belirlenmesinin ve organik bir şekilde icra edilmesinin nasıl mümkün kılınacağını araştırılmaktadır.