Sarıkartal, Çetin Kemal

Sarıkartal, Çetin Kemal

Name Variants

Sarıkartal, Çetin Kemal
Ç.,Sarıkartal
Ç. K. Sarıkartal
Çetin Kemal, Sarıkartal
Sarikartal, Cetin Kemal
C.,Sarikartal
C. K. Sarikartal
Cetin Kemal, Sarikartal
Sarıkartal, Çetin
Sarıkartal, Çetin

Job Title

Prof. Dr.

Email Address

Csarıkartal@khas.edu.tr

Full item page

Scholarly Output

58

Articles

0

Citation Count

0

Supervised Theses

58 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 58

Stanislavski sistemine dayanan oyunculukta karakterin fizikselleştirilmesi için ek bir çalışma tekniği olarak Laban eforlarının uygulanması
(Kadir Has Üniversitesi, 2020) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin
This research focuses on applying Laban efforts in order to offer a solution to the problem of characterization which is a problem that can be experienced by a player who is preparing for the role with Stanislavski system. Firstly, Stanislavski's life, theoretical background and acting method which he called "system" are explained. The problem is that the character cannot be physicalized in the player, which is a possible problem that the player may experience when preparing the character with the system. With this subject, the definition of the problem that needs research is made. At this point, the question of whether Laban's efforts would contribute to the player was asked. Rudolf Laban's life, professional background, Laban's efforts and their implementation are explained in detail. In the application part, it has been proved that Laban's efforts will contribute to the physicalization of the character prepared with the system. In the conclusion part of the thesis, it is mentioned that Laban's effort work can be presented to the player as an additional study in order to solve the problem of not being able to physicalize the character, which is a problem that a player prepared with the Stanislavski system can experience.
Bir anlatı örneği olarak Hamlet
(Kadir Has Üniversitesi, 2009) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin Kemal
Film ve Drama Yüksek Lisans Programı'nda Yönetmenlik odaklı eğitim gören Hasan Hüseyin KARABAĞ tarafından William SHAKESPEARE'in "Hamlet" adlı oyunu ele alınmıştır. Oluşturulan yeni metin aracılığı ile "Bir Anlatı Örneği Olarak Hamlet" oyunu, farklı bir anlatım biçimi ile ifade edilmeye çalışılmıştır.Bu çalışma; oyunun yazım aşamaları, oyunun metin bağlamında incelenmesi, performansa hazırlık ve gösterim sürecini kapsar. Uygulama sırasındaki öznel deneyimin aktarılması bu tarz çalışma yürütecek kişilere yol gösterici olması açısından gerekli görülerek aktarılmıştır.Performansa dayalı bu tez, süreç analizi bağlamında değerlendirilmiştir.
Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna romanında romantik aşk anlayışı ve oyun yazımı için eleştirel olanaklar
(Kadir Has Üniversitesi, 2015) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu tez çalışması Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna romanında Romantik aşk anlayışının incelenmesi ve romanın farklı sanatsal çalışmalara kaynaklık edebilecek potansiyelinin saptanması amacıyla yapılmıştır. Kürk Mantolu Madonna Sabahattin Ali'nin diğer bütün çalışmalarından farklı olarak daha fazla aşkın acısını okuyucuya aksettirdiği romanıdır. Baş kişiler Raif Efendi ve Maria Puder ekseninde gelişen ilişkiler ağı okuyucuya aşkın imkansızlığını çift öykü katmanı içinde hissettirir. Tez iki bölümden oluşmuştur. İlk bölümde Romanda Biçim ve İçeriğe ilişkin Öğeler: Romanın Kurgusu, Romanın Özeti, Romanın Tematik İncelemesi, Romandaki Karşıtlıkların İncelenmesi, Kişileştirme ve İlişkiler düzlemi, Çift Öykü Katmanı olarak ele alınmış; İkinci bölümde Oyun Yazımı İçin Eleştirel Olanaklar: Romanın Kurgusu ve Eleştirel Bir Yaklaşım, Yaratıcı Sahne Çalışmaları Açısından Anlatım Özellikleri, Sahne İçin Zaman Mekan Kullanımında Çeşitlilik Olanakları, Dramatik Yapı İçin Romantik Aşk'ın Kuruluşu ve Yıkılışı, Sahne İçin Yeniden Okuma ve Yeni Bir Kurguya Doğru, düzleminde incelenmiştir.
Oyuncu yönetimi üzerine yöntem araştırmaları ve sinemada gerçeklik algısı oluşumu
(Kadir Has Üniversitesi, 2015) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu tez, ilk aşamada bakma eyleminin hedefi olan oyuncunun, oynadığı sırada varlık tanımı olarak 'ne' olduğunu tartışarak, bu tanım üzerinden oyuncuda yankılanan imgeyi çözümleyebilecek verileri araştırmayı ve yönetmene bir farkındalık sunmayı amaçlamaktadır. Görünen eylemler bütünü içerisinde neyin sahte neyin gerçek olduğunu zaten hissetmekte olan yönetmenin, sahtenin neden sahte, gerçeğin neden gerçek olduğunun teşhisini ancak bu farkındalıkla birlikte doğru yapabileceğini savunmaktadır. Teşhisi doğru yaptığımız anda oyuncu yönetimi üzerine yöntem araştırmalarından söz etmeye başlayabilir ve tam olarak çalışılan esere özgü olarak uygulanabilecek oyuncu yönetimi tekniklerinin çağrışımlarını yaratabiliriz.
Hikâye anlatıcısı olarak oyuncu: "Jan Dark'ın Hikâyesi" oyununun yazım ve sahneleme süreçleri
(Kadir Has Üniversitesi, 2010) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin
Bu tez, tek kişilik bir hikâye anlatımı olarak tasarlanan "Jan Dark'ın Hikâyesi" adlı oyunun metin yazımı, oyuncu çalışması ve bununla beraber metnin dönüşümü süreçlerinde edinilen deneyimleri aktarmayı amaçlamaktadır. Edinilen deneyim, hikâye anlatıcı ve oyuncunun zanaatlarının ortak özlerine odaklanarak yorumlanmaktadır.
Ataerkil sistem baglaminda toplumsal cinsiyet rolleri ve namus kavrami ve bu kavramlar analizinde yazilan 'makas' filmi
(Kadir Has Üniversitesi, 2011) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin
Bu calismada binlerce yillik bir surecin devami olan ve her kulturde farkli bir sekilde isleyen ataerkil sistemin isleyisi uzerine egilmekte ve toplumsal cinsiyet rolleri kadin ve erkegin toplumda konumlanisi ve son kertede de namus ve seref kavramlariylabu sistemin yeniden nasil uretildigi uzerinde duracagim. Evrensel ve kapsamli bir arastirma ve tartisma yurutmekten ziyade ataerkil cinsiyet duzeninin egemen oldugu Guneydogu Anadolu Bolgesi'ne yonelmeyi baz aliyorum. Bire bir sahit oldugum ve maruz kaldigim bu yapinin bolgede cinsiyet rejiminin somut iliskileri nasil etkiledigini kadinlik ve erkeklik hallerini nasil kurup aktardigini analiz etmek niyetindeyim.
Rol kişisinin gündelik eylemlerini çalışmanın Stanislavski Sistemine katkısı: Uta Hagen'ın maksat egzersizi
(Kadir Has Üniversitesi, 2019) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu tez, oyuncunun verili koşullar altında bir rol kişisinin sıradan eylemlerini deneyimlemesinin, rol kişisinin temsil edilen oyunda var olan eylemlerini oynamasına nasıl katkı sağladığını Uta Hagen’ın Maksat Egzersizleri’ni kullanarak incelemeyi amaçlamaktadır. Uta Hagen, The Group Theatre kurucularından olan Harold Clurman aracılığıyla Stanislavski Sistemi ile tanışmış ve sonrasında Sistem ile ilişkili ancak bu sisteme bütünüyle bağlı olmayan kendi yöntemi Maksat Egzersizleri’ni oluşturmuştur. Hagen’ın tasarladığı bu egzersizler, bir oyuncunun karşılaşabileceği farklı sorunlar üzerine çalışmayı amaçlayan on adet kademeli pratik egzersizi içermektedir. Uta Hagen’ın Maksat Egzersizleri’ni oluşturan kademeli egzersizlerden ilki olan Temel Maksat Egzersizi oyuncuya, hayatının iki ardışık dakikası boyunca basit bir istek doğrultusunda gerçekleştirdiği eylemlerini bileşenlerine ayırmayı ve sonrasında bu iki dakikalık yaşantıyı rol kişisi olarak yeniden yaratmayı çalıştırır. İki dakika içinde basit bir isteğe ulaşmak amacıyla gerçekleştirilen eylemler önce oyuncuya aittir. Kişi normal şartlar altında eylemlerini farkında olarak, onları bileşenlerine ayırarak gerçekleştirmez. Bunu yapan kişi oyuncudur. Bu nedenle egzersizin ilk aşaması oyuncu kişisi fenomenini oluşturur, oyuncuda eylem farkındalığı yaratır ve oyuncu organizması bir olay yeri haline döner. Egzersizin ikinci aşaması olan bu iki dakikalık yaşantının rol kişisi olarak tekrarlanması ise yaratılan bu farkındalığın role taşınmasını sağlamaktadır. Böylece oyuncu kişisi, rol kişisi adına onun basit bir istek doğrultusunda gerçekleştirdiği eylemleri aracılığı ile davranış biçimlerini deneyimler. Tez çalışması sürecinde, Uta Hagen’ın Temel Maksat Egzersizi’nin Stanislavski’nin Sisteminde bahsettiği rol kişisinin Verili Koşulları’nı ve bu koşullar altında rol kişisinin çevresini ve olayları algılayış biçimini oyuncunun imgeleminde daha bütünlüklü ve canlı kılmaya nasıl bir katkı sağlayabileceği incelenmiştir. Çalışmada, daha canlı ve bütünlüklü bir karakter inşası sürecinde rol kişisine dair davranış biçimlerinin oyuncu tarafından iv belirlenmesinin ve organik bir şekilde icra edilmesinin nasıl mümkün kılınacağını araştırılmaktadır.
Hiphop kültüründeki circle ritüelinin dansçılar üzerindeki etkisi
(Kadir Has Üniversitesi, 2017) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu arastirmanin amaci Hiphop kulturunun bir parcasi olan Circle ritueli hakkinda bilgi vermek ve bu rituelin danscilarin performanslari uzerindeki etkilerini ortaya koymaktir. Bu amac dogrultusunda oncelikle kisaca Hiphop kulturunden bahsedilmis sonra da Circle rituelinin dinamigi ve ozellikleri aciklanmistir. Gozlem ve roportaj yapabilmek icin iki dansci grubu kurulmus ve bir ay sureyle duzenli araliklarla Circle seanslari yapilmistir. Yapilan Circle seanslari sonucunda rituelin (a) danscilarin performanslarini arttirdigi (b) bireysel olarak farkli ihtiyaclarini ayni anda karsilayabildigi ve (c) toplu olarak ortak bir deneyim yasadiklari one surulmustur. Ayrica Circle yaparken danscilarin hem kendi bilincaltlarina hem de kolektif bilincaltina yaklasabilecekleri dusuncesi ortaya atilmistir.
William Shakespeare: Bir anlatı örneği olarak Hamlet
(Kadir Has Üniversitesi, 2010) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin Kemal
Film ve Drama Yüksek Lisans Programı'nda oyunculuk eğitimi gören Tamer Barış ÜLGER tarafından Shakespeare'in "Hamlet" eserinden uyarlanan "Bir anlatı örneği olarak Hamlet" oyunu ele alınmıştır. Performansa dayalı bu tez, süreç analizi ve dramaturgide kullanılan öğeler bağlamında değerlendirilmiştir. Oyun, ritüel, liminal, istek, enerji, heves gibi kavramların bu oyunda nasıl kullanıldığı, dramaturgiye ve oyuncuya katkıları anlatılmıştır. Tez uygulama sırasındaki deneyimin aktarılması ve izlence sonuçları üzerine kuruldu.
Türkiye tiyatrosunda karakter oluşumunun izini sürme: Mahmud ile Yezida örneği
(Kadir Has Üniversitesi, 2019) Sarıkartal, Çetin Kemal; Sarıkartal, Çetin Kemal
Bu tezde, Türkiye tiyatrosundaki karakter düşüncesinin nasıl bir geçmişten geldiği ve hangi temeller üzerine inşa edildiği odağa alınarak Murathan Mungan'ın Mahmud ile Yezida oyunu incelenmiş, bu oyundaki karakterizasyon üzerinden Türkiye tiyatrosunda karakter oluşumunun izini sürme amaçlanmıştır. İlk kez Aristoteles'in Poetika'sında belirli bir forma oturtulan ve sınırları çizilen dram sanatı; mimesis (eyleme doğrudan tanık etme) merkezli olan Antik Yunan tiyatrosundan sonra farklı biçemlere girerek, bazen tükenecek gibi gözükerek, fakat her seferinde yeniden yayılma göstererek Anadolu coğrafyasında kendine daima yer bulur. Dönemsel bazda değerlendirdiğimizde Antik Yunan'ın ardından Roma ve Bizans tiyatroları gelir. Dördüncü sırada ise Osmanlı Devleti'ndeki Geleneksel Türk Tiyatrosu vardır. Yazılı bir metne dayanmayan, gerçekçi olmayan, göstermeci, dışavurumcu, güldürü odaklı olan ve kalıplaşmış tiplerle oyunlar kuran Geleneksel Türk Tiyatrosu'nda; İslam ve Türk kültürlerinin yoğun etkilerini görmek, Doğu anlatı geleneğinin ise belirleyici olduğunu, dolayısıyla anlatma (diegesis) merkezli bir sanatsal anlayış ve sunuşla hareket edildiğini söylemek mümkündür. Tanzimat'la birlikte pek çok alanın esas meselesi hâline gelen Batılılaşma gayretleri sonucunda, Batılı anlamda tiyatroya kavuşma girişimleri hız kazanır, bu çerçevede metinler yazılıp oynanmaya başlar. Bu çalışmada da, Doğu anlatı geleneğinin asal ögesi olan anlatma (diegesis) ile Batı tarzı tiyatronun merkeze aldığı göstermenin (mimesis), Murathan Mungan'a ait olan, "çağdaş bir Doğu anlatısı" olarak nitelendirebileceğimiz Mahmud ile Yezida oyunundaki karakterizasyona nasıl yansıdığının izi sürülecektir. Anahtar Sözcükler: Poetika, Mimesis, Diegesis, Doğu Anlatı Geleneği, Geleneksel Türk Tiyatrosu, Batılılaşma, Karakter, Mahmud ile Yezida In this thesis, the play Mahmud and Yezida by Murathan Mungan is analyzed by focusing on what kind of a background the concept of character comes from and which foundation it is based on, and it is aimed to trace back to the formation of character in the Turkish theater via the characterization in the aforementioned play. The art of drama, which gained a certain form and the boundaries of which were drawn in Poetics by Aristotle for the first time, has always found a place for itself in the Anatolian geography by taking different shapes after the mimesis-centered Ancient Greek theater (bearing witness to action directly), seeming to be coming to an end sometimes, but expanding again each time. If perused in terms of time, the Roman and Byzantine theaters come after Ancient Greece. The Traditional Turkish Theater in the Ottoman Empire takes the fourth place. It is possible to see the intense effects of the Islamic and Turkish cultures on it and to say that the Eastern narrative tradition is determinative and that it is therefore acted upon a diegesis-centered artistic perspective and presentation in the Traditional Turkish Theater which is not based on a written text, which is nonrealistic, exhibitive, expressionistic, humor-oriented and which builds stage plays on stereotyped characters. As a result of the Westernization efforts that became the main issue in many fields along with the Imperial Edict of Gülhane, attempts to attain a theater in Western sense gather pace and texts are started to be written and performed accordingly. In this study, we are going to trace how telling (diegesis), which is the primal element of the Eastern narrative tradition, and showing (mimesis), which the Western theater puts in center, reverberate on the characterization in the play Mahmud and YezidabyMurathan Mungan, which we can describe as "a contemporary Eastern narrative". Key Words: Poetics, Mimesis, Diegesis, Eastern Narrative Tradition, Traditional Turkish Theater, Westernization, Character, Mahmud and Yezida