Are the Chinese a "model minority"? or is this just a myth? why is this important for diversity and multiculturalism in the USA and a postethnic America?

Abstract

Asian Americans are called "model minorities" in the USA. This thesis will assess whether Chinese Americans are model minorities by examining traditional patriarchy, race, class position, gender and mixed cultural identity in the novels The Joy Luck Club by Amy Tan and Paper Daughter by M. Elaine Mar. It will examine if the model minority concept is a myth created by white Americans and why the question of whether the Chinese are a "model minority" is important for multiculturalism and diversity in the USA and a postethnic America. These two novels are about the lives of female Chinese immigrants, and their daughters who were born in the USA.The daughters become examples of the model minority at the end of both novels, but one of them thinks that the concept of the model minority is a myth. Whites take themselves to be the models, and the characteristics of the model minority are those that enable other ethnic cultures to assimilate into their culture, white Anglo-Saxon culture. This is the role the model minority plays in the myth of assimilation. In both of the novels, the second-generation immigrant daughters first assimilate into white Anglo Saxon culture, but they cannot be happy trying to be someone that they are not and they find their real identities, at the end of the novels, as Chinese Americans of mixed racial and cultural identities. If all the individuals can acquire mixed racial and cultural identities, then the differences between ethnic groups diminish and they understand each other's cultures better. Assimilation becomes a meaningless word when there are no big differences between ethnic groups. In assimilation, a person should change her habits, tastes, thoughts and behavior totally. But it does not have to be that way. She/He can be multicultural. But there is one problem. Whites do not want to be multicultural since they claim that this country is theirs. As David Hollinger writes, whites should accept that they are Euro-Americans, one of the ethnic groups and a part of the diversity, and that this country does not belong to them, but is a country formed by different ethnic groups and cultures coming together.Only then can there be optional ethnicity and America can go beyond multiculturalism to a postethnic America. For this to become true, all ethnic groups in the U.S. should accept that they formed a new ethnicity and culture called "American". In the novels, we see that the daughters call themselves Americans. This will enable all the individuals in America to live in peace, enjoying diversity instead of living in racism, hostility and violence.Amerika Birlesik Devletleri'nde Asya kokenli Amerikalılara ?ornek azınlık? denmektedir. Bu tez, Amy Tan adlı yazarın The Joy Luck Club ve M. Elaine Mar adlı yazarın Paper Daughter adlı romanlarını, geleneksel erkek egemenligi, ırk, sınıf, cinsiyet ve cok kulturlu kisilik acılarından inceleyerek Cinli Amerikalıların gercekten de ornek azınlık olup olmadıklarını ortaya koyacaktır.Ornek azınlık olgusunun beyaz Amerıkalılar tarafından ortaya atılmıs hayali birsey olup olmadıgını ve Cinlilerin?ornek azınlık? olup olmamalarının Amerika'daki cok kulturluluk, cesitlilik ve etnik olgusunu asmıs bir Amerika icin neden onemli oldugunu inceleyecektir. Bu iki roman Cinli kadın gocmenler ve Amerika'da dogan kızları hakkındadır.Romanların sonunda kızlar ?ornek azınlık? haline gelmektedir ama bir tanesi bu ornek azınlık olgusunun bır hayal urununden baska bırsey olmadıgını dusunur. Beyazlar kendilerini ornek olarak gorurler ve ornek azınlık olma ozelliklerinin de kendi etnik Anglo-Saxon kulturlerine asimile olmayı saglayan ozellikler oldugunu dusunurler. Iste ornek azınlık olgusunun asimilasyonda oynadıgı rol budur. Her iki romanda da gocmenlerin ikinci kusak kızları once Anglo-Saxon kulturune asimile olurlar, ama olduklarından farklı birisi gibi davranarak mutlu olamazlar ve romanların sonunda ırk ve kulturel acıdan bir karısım, yani Cinli Amerikalı olduklarını anlarlar ve gercek kimliklerini bulurlar. Eger her birey kulturel ve ırk acısından bir karısım oldugunu anlarsa, etnik gruplar arasındaki farklar azalacak ve birbirlerinin kulturlerini daha iyi anlayacaklardır. Etnik gruplar arasında cok buyuk farklar olmadıgında asimilasyon anlamsız bır kelime haline gelmektedir. Asimilasyonda, bir kisi alıskanlıklarını, zevklerini, dusunce ve davranıslarını tamamen degistirmek zorundadır. Ama aslında oyle olmak zorunda degildir. Cok kulturlu bir birey olabilir. Ama bir problem vardır. Beyazlar, bu ulkenin kendilerine ait oldugunu dusundukleri icin cok kulturlu olmak istemezler. Beyazların, bu ulkeyi bircok etnik grup ve kulturun biraraya gelerek olusturdugunu kabul etmeleri gereklidir.Ancak o zaman, herkes ait olmak istedigi etnik grubu kendisi belirleme hakkına sahip olabilir. Amerika, cok kulturlulugun otesinde etnik kultur olgusunu asmıs bır Amerika olarak karsımıza cıkabilir. Bunun olabilmesi icin, Amerika'daki butun etnik grupların biraraya gelerek ?Amerikalı? adı altında yeni bir kultur ve etnik koken olusturduklarını kabul etmeleri gerekir. Romanlarda kızların kendilerini Amerikalı olarak kabul ettiklerini goruyoruz. Bu, ırkcılık, dusmanlık ve siddet yerine butun bireylerin cok kulturlulugun tadını cıkararak barıs icinde yasamalarını saglayacaktır