Güvenliksizleşmeden yeniden güvenlikleşmeye 2015 yılından beri Türk dış politikası

Abstract

Bu tez Türk Dış Politikası'nı üç farklı zaman kategorizasyonu içerisinde incelemektedir. Böylelikle, Türk Dış Politikası'nın aynı iktidar partisi hükümetlerinde neden farklılaşan özelliklere ve eğilimlere sahip olduğunun irdelenmesi için dönemselleştirme yapılmaktadır. Birbirinden farklı karakteristiklere sahip olan bu dönemlerde yaşanan önemli gelişmelerin vakalar olarak ele alındığı bu tezde, Neoklasik Realizm'in teorik çerçevesi ve Carl Schmitt'in siyaset felsefesi bütünleştirilmektedir. Teorik olarak bu yaklaşımın iç içe geçirilmesi vasıtasıyla farklı periyotlar içerisinde Türk Dış Politikası'nın yaşadığı dönüşüm ve iç politikadaki dinamikler analitik bir düzlemde entegre edilmektedir. Üç farklı dönemselleştirme olan güvenliksizleşme, dönüşüm ve yeniden güvenlikleşme dönemleri önce kendi iç dinamikleri açısından anlamlandırılarak bir bütün olarak nedensel bir bağlama oturtulmaktadır. Bu yapılırken de Türk Dış Politikası çalışmalarının diğerlerinden farklı olarak teorik düzlemde uluslararası ilişkiler teorisi ve siyaset felsefesi alanlarının açıklama gücünden yararlanılmaktadır. Böylelikle, Türk Dış Politikası'ndaki dönemsel değişimin temelinde iç politikadaki dönüşüm ve değişimlerin etkisiyle küresel sistemdeki dönüşüm ve değişimin etkisi analitik bir çerçevede birleştirilmektedir. Özellikle, iç politikada yaşanılan yapısal dönüşüm ve dış politikada yeniden güvenlikleşme dönemi arasında kurulan nedensellik ilişkisi vasıtasıyla iç politikada yaşanan aktörel değişimler dış politikanın oluşmasını da şekillendirmiştir. Bu tez, Neoklasik Realizmin teorik çerçevesi sayesinde iç politikadaki dönüşümün dış politika yapımındaki etkisini ortaya koyarken, Carl Schmitt'in politik felsefesi yardımıyla da iç politikadaki dönüşümün dış politikanın yeniden güvenlikleşme sürecine olan etkisini açığa çıkarmaktadır. Böylelikle, teori ve yaklaşım birbirine entegre edilerek tezin vakaları ve dönüşümü açıklamada farklı bir çerçeve çizmesi hedeflenmektedir.

This dissertation analyses Turkish Foreign Policy within three different time categorizations. Thus, periodization examines why Turkish Foreign Policy has different characteristics and tendencies under the same party governments. This dissertation integrates the theoretical framework of Neoclassical Realism and Carl Schmitt's political philosophy. Through the theoretical interweaving of these approaches, the transformation of Turkish Foreign Policy in different periods and the dynamics in domestic politics are analytically integrated. The three different periodizations, namely, the periods of de securitization, transition, and re-securitization, first made sense regarding their internal dynamics and then placed in a causal context as a whole. In doing so, unlike other studies on Turkish Foreign Policy, the explanatory power of international relations theory and political philosophy is utilized at the theoretical level. Thus, the impact of the transformation and changes in domestic politics and the effect of the transformation and changes in the global system based on the periodic change in Turkish Foreign Policy are combined in an analytical framework. In particular, through the causal relationship established between the structural transformation in domestic politics and the re securitization period in foreign policy, the actor changes in domestic politics have also shaped foreign policy formation. While, through the theoretical framework of Neoclassical Realism, this thesis reveals the impact of the transformation in domestic politics on foreign policy making, the political philosophy of Carl Schmitt shows the effect of the transformation in domestic politics on the process of re-securitization of foreign policy. Thus, by integrating theory and approach, the thesis aims to draw a different framework for explaining the cases and transformation.