Türkiye'de sürdürülebilir enerji politikaları kapsamında nükleer enerjinin konumu

Abstract

Küresel iktisadi ve sosyal kalkınmanın önünü açacak olan sürdürülebilir kalkınma politikaları üretmek yirmi birinci yüzyılın önceliklerinden biri haline gelmiştir. Bu tip politikaların izlenebilmesi için ekonomik, sosyal ve çevresel boyutların dâhil edildiği bütünsel bir yaklaşımın gerekmektedir. Enerji meselesi, tam bu boyutların kesişme noktasında yer almaktadır. Bu çerçevede, düşük karbon emisyon salınım değerleri nedeniyle fosil yakıtlara önemli bir alternatif olarak sunulan nükleer enerjinin Türkiye özelinde ne derece sürdürülebilir bir enerji kaynağı olduğu avantajlı ve dezavantajlı yanlarıyla beraber dengeli bir şekilde değerlendirilecektir. Türkiye'nin sürdürülebilir enerji geleceğinin tesisi yolunda nükleer enerjiden elektrik üretmesinin ancak sosyal ve çevresel risklerin asgariye indirilmesi ama hepsinden daha önemlisi sosyal kabulün sağlanması durumunda tercih edilebilir olacağı tartışılacaktır.

Implementing sustainable energy policies for global economic and social development has turned out to be one the priorities of the 21st century. In order to generate those types of policies, it is pre-requisite for policy-makers to have a comprehensive approach comprising economic, social and environmental dimensions. The issue of energy is located at the conjunction point of these dimensions. In this context, this paper will survey debates on nuclear energy’s sustainability with special reference to Turkey’s nuclear program. It will argue that Turkish electricity generation from nuclear will only be preferable in the case that social and environmental risks are minimized, more importantly, social consensus is achieved.