Erkan, Yonca

Erkan, Yonca

Name Variants

Erkan, Yonca
Y.,Erkan
Y. Erkan
Yonca, Erkan
Erkan, Yonca
Y.,Erkan
Y. Erkan
Yonca, Erkan
Erkan, Yonca Kösebay
Erkan Kösebay, Yonca
Erkan, Y.
Erkan Kösebay, Yonca
Kösebay, Yonca Erkan
Erkan, Yonca Kösebay
Erkan, Yonca Kösebay

Job Title

Prof. Dr.

Email Address

Yonca.erkan@khas.edu.tr

Full item page

Scholarly Output

28

Articles

9

Citation Count

0

Supervised Theses

17 Scholarly Output Search Results

Now showing 1 - 10 of 27

Ernest Mamboury ve İstanbul kent kimliğine katkıları
(Kadir Has Üniversitesi, 2019) Erkan, Yonca; Kösebay, Yonca Erkan
Tarihi süreç incelendiğinde İstanbul her zaman yabancı gezginler tarafından merak edilen, görülmek istenen bir kent olarak karşımıza çıkmıştır. Seyyahların İstanbul'a olan ilgileri kimi zaman mimari bir meraka, teknik bir geziye dayanırken kimi zaman da Avrupalı'ya göre mistik sırlarla dolu Osmanlı sarayı, sultanın yaşamı veya bizzat şehir halkının gündelik hayatına dair sosyo-kültürel çıkarımlar üzerinde yoğunlaşmıştır. İsviçreli Ernest Mamboury de benzer gerekçelerle 1909 yılında İstanbul'a gelmiş ve bu kente aşık olarak bir daha geri dönmemek üzere ailesi ile İstanbul'a yerleşmiştir. Osmanlı İmparatorluğu'nun büyük bir değişim yaşadığı son dönemin ve erken Cumhuriyet yıllarının önemli bir tanığı olarak, hayatının sonuna kadar İstanbul'da yaşamıştır. İstanbul'un fiziksel, ekonomik, sosyal ve kültürel değişimine tanıklık etmiştir. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunu izleyen onlarca yıl, Kemalist bir bakış açısıyla tarihin, sanatın, arkeolojinin ve mimarlığın çok önemli kabul edildiği yeni ulusal bir kimlik oluşturma gayreti ile bu dönemdeki ulus-inşa çalışmalarına katkıda bulunmuştur. Mamboury'nin, bu katkıları ulus devlet ve kent kavramlarının nasıl biçimlendiğini anlamak açısından önemli ipuçları vermektedir. Dönemin kültürel ortamına katkı veren yerli ve yabancı kültür ve bilim insanlarıyla birlikte yaptığı İstanbul araştırmaları arasında en bilinen eseri 1925'te yayınlanmış olan İstanbul Rehberi'dir. Seyahatnamelerden şehir rehberlerine geçiş döneminde kaleme alınmış bu eser, içinde bulunduğu toplumun tarihsel-sosyolojik izlerini taşır. Bu yönüyle, bir "sosyal belge" niteliğinde, tarihe ve topluma ayna tutan, bilgi ve kültür sosyolojisi için de vazgeçilmez bir kaynaktır. Kent koruması açısından 1925 yılının İstanbul'unu tanımak ve anlamak açısından en önemli referans yayınlardan biridir. Rehber 1925- 1953 yılları arasında güncellenerek altı değişik baskı yapmış, hızla değişen kentin geçirdiği evreleri takip etmek açısından başarılı bir yol gösterici olmuştur. Küreselleşme, tüm dünyada tüketim kültürünü yeniden şekillendirmiş, ekonomik yapının içine kültürel yapıyı da dahil ederek, yöneticileri "Kent Kültürü" üzerinden ticari gelir elde etme yarışına sokmuştur. Mamboury, Türk yetkililerin de desteğiyle, İstanbul'un özgün turizm değerini ve potansiyelini vurgulamak, Türk sanatının ve tarihinin batılılar tarafından gerektiği şekilde tanınmasını sağlamak açısından önemli çalışmalar yapmıştır. Mamboury öngörülü ve sıradışı kişiliğe sahip, klasik arkeoloji ve Bizans mimarisi hakkında uzmanlaşmış, aynı zamanda, harita ve mimari çizimler ile kentin ve özellikle Bizans mimarisinin belgenlemesi çalışmalarında bulunmuş, Osmanlı sanatı ve çağdaş Türkiye'nin inşası ile ilgili çalışmalar yapmış, yorulmaz bir gezgin ve araştırmacı olarak aynı zamanda otuz yıl gibi bir süre Galatasaray Lisesi Fransızca, teknik resim ve matematik öğretmenliğini de sürdürmüştür. Kent tarihini "belgeleme" serüvenine 1912'de Fransız Cizvit Rahip Guillaume de Jerpanion'un Kapadokya ve çevresinde yaptığı çalışmalarda suluboya resimler yaparak başlayan Mamboury, kazı çalışmalarıyla devam ederek İstanbul ve çevresini adım adım incelemiştir. 1914'ten itibaren özellikle de Bizans dönemine ait eserlerin gün yüzüne çıkarılmasında önemli katkılar sağlamıştır. Bu çalışmalar onun dönemin Türk aydınları ile yakın ilişkiler kurmasına fırsat verirken, yabancı uzmanlarla yapılan birçok projede de yan yana çalışma fırsatı sağlamıştır. Ernest Mamboury günümüzde Bizans ve İstanbul çalışmalarında hala en çok referans gösterilen araştırmacılar arasında bulunmasına rağmen hakkında yazılmış çok az eser olması ise oldukça şaşırtıcıdır. Bu nedenle bu tez çalışmasının ilk bölümünde Mamboury'nin hayatı, önemli çalışmaları ve iş birliği yaptığı aydınlar çerçevesinde hayatı kronolojik sırayla incelenmeye çalışılmış, aynı zamanda "Kent Kimliği", "Kent Kültürü" ve bu kavramlarla birlikte bir "Ulus-devlet" inşasına katkı çerçevesinde değerlendirilmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde ise en çok bilinen çalışması olan İstanbul Rehberi, daha detaylı olarak incelenerek tartışılmıştır.
Citation Count: 0
Yirminci yüzyılın başında Lüleburgaz tren istasyonu
(2011) Erkan, Yonca
[Abstract Not Available]
Kırsal mirasın korunması: İznik Müşküle kırsal yerleşimi örneği
(Kadir Has Üniversitesi, 2022) Erkan, Yonca; Kösebay, Yonca Erkan
Today, rural settlements are gradually losing their population in the face of fast-growing cities that have become centers of attraction. The heritage of traditional rural settlements, which are shaped in harmony with the natural environment and where economic life is based on the processing of natural resources, stands as expressions of the cultural richness of humanity. The protection of rural heritage, which is under threat of cities that spreads uncontrollably, is an increasingly important phenomenon within the framework of contemporary conservation discipline since rural areas loss their population, human resources, and consequently the accumulated traditional knowledge of humanity. In this context, the thesis study examines the concept of rural heritage through the example of Müşküle settlement of İznik district, documents the heritage values of the area and develops proposals for the conservation of the area in question.
21. yüzyıl Istanbul ahşap restorasyon uygulamalarının incelenmesi ve Halet Çambel Yalısının deprem etkisinin analizi
(Kadir Has Üniversitesi, 2020) Erkan, Yonca; Erkan, Yonca
Today, it is considered with the national and international laws and regulations as necessary that the historical wooden buildings which are characterized as cultural asset are the common heritage for whole humanity, not for the ones who lives in the geography where they locate; and therefore, they should be transferred to the next generations in their original forms. Since the accumulation of knowledge and experiences related to the traditional wooden construction (carrier system, quality of work and connection details) are not applied currently, they sank into oblivion. Every day, it is getting more difficult to adapt those buildings to today's living standards, security and legal conditions. From this point of view, the traditional wooden buildings which are characterized as cultural assets may lose their uniqueness against the new functional needs and legal requirements. On the other hand; protecting the traditional wooden buildings which are characterized as cultural assets, prolonging their lives and transferring to the next generations with accurate restoration decisions and construction materials are among our most important duties (Günay, 2002). Within the frame of this study, the restoration applications of three traditional wooden buildings which locate in İstanbul and considered in the high risk group in accordance with the AFAD's (Disaster and Emergency Management Presidency) Turkish Earthquake Hazard Maps in terms of carrier system interventions. Accordingly; the purpose, scope and methodology of the study are mentioned in the first chapter of the study. In the second chapter; the material and structural features of wood are explained by referring the physical features and mechanical resistance of wood, factors causing deterioration on wood and fire resistance of wood. In the third chapter; the traditional wooden carrier systems, carrier system elements forming the structure and their junction methods and walls are explained. In the forth chapter; the international protection regulations related to the wood and wooden buildings, Turkish laws and regulations related to protection and the historical changes on the earthquake regulations are discussed. In the fifth chapter; information related to three of the buildings locating in İstanbul from 19th century with ongoing restoration works, their locations, history, architectural features and the restoration works applied on them so far is provided. In the sixth chapter; unique wooden construction system of the Halet Çamber Yalısı (Halet Çambel Mansion) which has ongoing restoration works and was constructed through traditional method is modelled in order to reveal the earthquake resistance of the traditional construction systems through scientific data and to provide evidence whether they can meet today's legal requirements. The carrier system of Halet Çambel Yalısı is analysed and investigated through earthquake loads SAP2000 program in accordance with the TS 647 Building Code for Timber Structures, TS 498 Design Loads for Buildings and 2018 Turkish Earthquake Regulations for Buildings. Thus; the intervention decisions related to the carrier system which are formed through the user demands and functional changes in three different restoration applications carried out in İstanbul are presented. Consequently; it is discovered that the carrier system of the Halet Çambel Yalısı, which has been continuing its existence for almost two centuries and was build through traditional construction methods, meets the requirements mentioned in today's standards and regulations. Accordingly, the wooden buildings which are characterized as cultural assets demolished after demanding to carry out restructuring works and by asserting that they are inconvenient in terms of statics such as Hatice Sultan Yalısı and Turşucuzade Ahmet Muhtar Efendi Konağı are discovered to meet the current legal requirements through the modelling formed for Halet Çembel Yalısı. From this point of view; it is obvious that with a decent project work and restoration application in technical terms without section increase becoming different from the genuine sizes or without changing its unique construction system in the wooden building restoration applications, it is possible to transfer them to the next generations. Keywords: Traditional Wooden Buildings, Wooden Carrier Systems, Hatice Sultan Yalısı, Halet Çambel Yalısı, Turşucuzade Ahmet Muhtar Efendi Konağı, ICOMOS, SAP2000, 2018-TBDY, Restoration, Protection Concepts
İznik elbeyli köyü kırsal mirasının korunması
(Kadir Has Üniversitesi, 2021) Erkan, Yonca; Erkan, Yonca
Kırsal yerleşmeler doğa ile bütünlük içerisinde iklim, bitki örtüsü, topoğrafya, jeomorfolojik yapı ve yerel malzeme özellikleri ile sosyoekonomik ve sosyokültürel unsurlarla harmanlanarak oluşmuş alanlardır. Kültürel peyzaj kavramının bir parçası olan kırsal yerleşimlerin kaybolmakta olan izlerinin koruması, geleneksel kültür mirasının sürdürülebilirliğinin sağlaması gerekmektedir. Bursa İlinin İznik ilçesine bağlı Elbeyli kırsal yerleşim alanı bulunduğu yörenin özelliklerini yansıtan zengin kırsal miras unsurlarına sahiptir. Yerleşimin bir bütün olarak yaşatılması ve gelecek nesillere aktarılması sahip olduğu kırsal doku ve kültürel miras özelliklerinin korunmasıyla mümkündür. Elbeyli kırsal yerleşim alanında geleneksel mimari mirası belgeleme adına herhangi bir çalışma yapılmamış olması, çağdaş yapılaşmanın giderek artması sonucunda geleneksel dokuda fiziksel ve yapısal bozulmaların görülmesi, yerleşimin sahip olduğu kırsal miras değerlerinin geleceğe aktarılabilmesi açısından endişe yaratmaktadır. Elbeyli köyünün kırsal mirasının korunmasına katkıda bulunmak amacıyla yürütülen bu çalışmada öncelikle yerleşmenin tarihsel geçmişi incelenmiştir. 1530 tarihli İcmal Tahrir Defterinde vakıf köyü statüsünde olduğu belirlenmiştir (Kaplanoğlu, 2021, s.156). Köyün İznik merkezi ile olan ilişkisine verilen önem sebebiyle Osmanlı dönemine ait şehir ve kır yerleşim birimi tanımları incelenmiştir. Elbeyli yerleşiminin fiziksel gelişimine ışık tutmak adına kırsal mirası şekillendiren etmenler doğal çevre, ekonomik ve kültürel etkenler başlıkları üzerinden incelenmiştir. Elbeyli Köyü ile ilgili belirlenecek koruma yaklaşımlarına temel oluşturması adına kırsal mirasın korunmasına ilişkin uluslararası ve ulusal yasal düzenlemeler incelenmiştir. Elbeyli kırsal yerleşiminin coğrafi özellikleri tanımlanmış, tarihsel gelişimi ve sosyoekonomik yapısı hakkında bilgi verilmiştir. Fiziksel gelişiminin incelenmesinin ardından yerleşim dokusunu oluşturan değerler ortaya konulmuştur. Alanın geleneksel dokusu yerleşim ölçeğinde ve yapı ölçeğinde irdelenmiş, fiziksel gelişim ve mimari dokuya ilişkin tüm veriler Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) veri tabanında ArcGIS Pro programı kullanılarak çeşitli grafik yöntemlerle haritalandırılmıştır. Alanın geleneksel mimarisinde görülen bozulmalar tarihsel çevre niteliğinin bozulması, yapısal ve fiziksel bozulma başlıkları altında değerlendirilmiştir. Tüm bu veriler ışığında İznik Elbeyli köyü kırsal mirasının koruma sorunları ve önerilerini belirlemek amacıyla fiziki çevre, yapısal, sosyokültürel ve ekonomik durumu ele alan Güçlü Yönler, Zayıf Yönler, Fırsatlar ve Tehditler (GZFT) Analizi yapılmıştır. Buradan hareketle alanın korunmasına yönelik öneriler geliştirilmiştir. Anahtar Sözcükler: Yerleşme, kırsal miras, kırsal mimari, kültürel peyzaj, koruma, geleneksel kültür, İznik, Elbeyli
Babil-İştar kapısı sırlı tuğlalarının karakterizasyonu ve korumaya yönelik öneriler
(Kadir Has Üniversitesi, 2018) Erkan, Yonca; Kösebay, Yonca Erkan
Antik dönemde Mezopotamya'nın en büyük şehri ve başkenti olarak bilinen Babil Şehri'nin tarihi M.Ö.3. bin yıla kadar uzanmaktadır. Günümüz Irak topraklarında bulunan Babil antik kentinde 1899 yıllarında başlayan kazılarda ortaya çıkmış olan İştar Kapısı ve Tören Yolu, antik dönemde M.Ö 604-562 tarihleri arasında II.Nebukadnezzar tarafından sırlı tuğlalarla inşa edilmiş en büyük yapılardandır. Alman arkeolog Robert Koldewey'in 1899'da başlattığı kazılarla gün ışığına çıkan parçaların bir bölümü ile yeniden inşa edilmiş olan bu kapı, günümüzde Staatliche Museen Zu BerlinVorderasiatisches Museum'da sergilenmektedir. Kazılarda ortaya çıkarılan özgün malzemenin diğer bölümü günümüzde İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü'nde bulunmakta ve kısmi olarak sergilenmektedir. Bahsi geçen arkeolojik bölge 1899-1917 tarihlerinde Osmanlı Devleti sınırları içinde olduğundan, kazılardan çıkan eserlerin 3'1'lik kısmı dönemin Asar-ı Atika Nizamnamesi (Eski Eser Kanunu) gereğince, Osmanlı Devleti'ne teslim edilmek suretiyle Müze-i Humayun'a yani günümüz İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü'ne Almanya'da paneller hazırlandıktan sonra 1930'lu yıllarda getirtilmiştir. Yapılan bu tez çalışmasında İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü deposunda bulunan İştar Kapısı ve Tören Yolu sırlı tuğlalarından (beyaz-sarı-mavi-yeşil sır örnekleri ve sırsız tuğla) örnekler alınarak malzemelerin içerikleri ve karakterizasyonu belirlenmeye çalışılmıştır. Söz konusu malzeme bugüne kadar bilimsel bir çalışmanın konusuolmamıştır. Bu doğrultuda yapılan çalışma yedi bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde araştırma konusu tanıtılmakta ve çalışmanın amacı belirtilmektedir. İkinci bölümde Mezopotamya tarihi, coğrafyası-iklimi konularına değinilmiş ayrıca inancın yaşam ve mimari üzerindeki tüm gelişmelerin temelinde bulunduğunun da altı çizilmiştir. Üçüncü bölümde Babil Şehri'nin tarihi, Yeni Babil dönemi ve İştar Kapısı'nın taçlandığı II.Nebukadnezzar döneminden ve Babil'de yapılan kazıların tarihçesi araştırılarak Robert Koldewey'in Babil antik kentini keşfetmesi konuları araştırılmıştır. Dördüncü bölüm İştar Kapısı yapım aşamaları, Babil Şehri için önemi ve üzerindeki hayvan betimlemelerinin anlamları ve parçaların Almanya'ya götürülerek orada yeniden ayağa kaldırılması konularına değinilmiştir. Beşinci bölümde döneme özgü yerel mimari yapı kaynakları ve kerpiç yapımından tuğlaya geçiş süreci, sırlı tuğlanın kullanım alanları araştırılmıştır. Altıncı bölüm; İstanbul Arkeoloji Müzesi Müdürlüğü'nde bulunan, Babil İştar Kapısı ve Tören Yolu'na ait olan sırlı tuğla örneklerinin karakterizasyonunu belirlemeye yönelik kimyasal, petrografik ve aletli analizler yer almaktadır. Yedinci bölümde tez çalışmasının sonuçları ve değerlendirilmesi ile Babil İştar Kapısı ve Tören Yolu'na ait sırlı tuğlaların korunmasına yönelik geliştirilen öneriler ele alınmıştır.
Citation Count: 0
İżnik Town and Its Rural Landscape: Decision Making, Socio-Demographic Profiling and Conservation Policy Development
(Routledge Journals, Taylor & Francis Ltd, 2024) Erkan, Yonca; Çavur, Mahmut; Guvenc, Murat; Erkan, Yonca; Cavur, Mahmut
In light of recent advances in landscape conservation, this study introduces a profiling model that provides context-sensitive heritage conservation strategies. The model is adaptable and focuses on socio-demographic profiling of a rural landscape. It uses Iznik (ancient Nicaea) town, a UNESCO World Heritage candidate, and the surrounding rural landscape as a case study area. The model captures the intricate interplay between the socio-demographic conditions of agriculture-based local communities and rural heritage, offering policy options to enhance community well-being and conserve rural heritage. Based on the complementary use of Cluster and Multiple Correspondence Analysis, the model employs multi-layered analysis of quantitative and qualitative data. The model identifies six distinct clusters, revealing the vulnerability and resilience of rural settlements around Iznik town, and the priority sites where rural heritage and local populations face immediate threat. Fostering a symbiotic relationship between data-driven insights and locally informed policies, this model generates evidence-based, people-centred policy outputs for heritage conservation, which may be applicable in a variety of contexts.
Türkiye'de modern sporların miraslaştırılması
(Kadir Has Üniversitesi, 2017) Erkan, Yonca; Erkan, Yonca
"Tarih geçmişi nasıl açıkladığımız, miras ise onu nasıl koruduğumuzdur" (Holt 2012: 263). Kültürel miras içinde yaşadığı toplumun süreçlerinden bağımsız olamaz. Geçmişte yaşanan her olay tarihin sayfalarında yer alabilir. Ancak her tarihsel olgu miras değeri kazanamaz. Kültürel miras geçmişle ilgisi olan yerlerin, kişilerin, onlarla ilgili olan obje, olay ve hatıraların zaman içinde toplumsal kabul görerek bir değer oluşturması ve bunların toplumsal bellekte korunarak miraslaşmasıyla ortaya çıkmaktadır. Kültürel miras toplumsal uzlaşı gerektiren selektif bir süreçtir. Kurumlar, medya ve toplum kişilerin, yerlerin ve onlarla ilgili obje ve olayların miraslaştırılmasına aracılık edebilmektedir. Bu tez çalışması, sporu kültürel mirasın bir öğesi olarak ele alarak, Türkiye'deki modern sporların miraslaştırılma süreçlerini anlamayı amaçlamıştır. Ülkemizde modern sporların Türkiye'ye girmeye başladığı 19. yüzyıldan günümüze geçen yaklaşık 150 yıllık süreçte ülkedeki sporun gelişimini etkileyen faktörleri anlayabilmek için spor tarihindeki önemli basamaklar, dünya ve ülke tarihindeki önemli olaylar, uluslararası spor dünyasındaki ana gelişmeler bir arada ele alınarak bir dönemlendirme çalışması gerçekleştirilmiştir. Türkiye'de sporun gelişimini doğrudan etkileyen 4 ana "tema" olan "Modernleşme", "Devletçilik", "Profesyonellik" ve "Neo-liberalizmin" etkileri üzerinden yapılan dönemlendirme sonucunda tarihsel ve toplumsal bir analiz çalışması gerçekleştirilmiştir. Sporun kültürel miras değeri üstün nitelikli ve başarılı spor insanları, kimliğimiz ve anılarımızla ilişkilendirdiğimiz mekanlarda ve bunlarla ilişkili olay ve objelerde ortaya çıkmaktadır. Tarihsel ve toplumsal analiz çalışmasında da kültürel miras değeri taşıyan spor insanları, isimlerinin spor tesislerine verilmesi, kamusal alana heykellerinin dikilmesi, parklara, sokaklara, lig sezonlarına isimlerinin verilmesi yoluyla miraslaştırılmışlardır. Spor tesisleri ise kamusal alanda büyük ve halkla iç içe binalar oldukları için taşıdıkları ismi toplumsallaştırma özelliği taşımakta, dönemlerini ve mimari dönemi simgeleyen yapılar oldukları için somut kültür varlığı olarak kabul edilmektedirler. Bu çalışma, tespit edilen bu miras göstergeleri ve diğer örnekler üzerinden sporun miraslaştırılmasını açıklamaya gayret etmektedir. Türkiye'de spor mirasını geleceğe taşıyacak öğelerin başında sistematik biçimde spor mirasını koruyup sonraki nesillere aktarabilecek olan spor müzeleri gelir. Ülkemizde akademik bakış açısıyla bir spor müzesinin kurulması, var olan farklı alanlardaki müzelerde sporun alt başlık olarak yer alınması, arşiv ve özel koleksiyonların dijital platformlar aracılığıyla kitlelerin ulaşımına açılması spor mirasını geliştirecektir. Sporun kesiştiği farklı disiplerin ortaya çıkarılması, geniş kitlelerin ilgisini çekecek şekilde sporun ve spor mirasının turizm potansiyelinin değerlendirilmesi de spor mirasının korunması için kaynak ve motivasyon yaratacaktır. Tüm bunların yanında ülkemizde sporun yaygınlaşması ve sporun oynanmaya devam etmesi spor mirasımızı üretecek, zenginleştirecek ve geleceğe taşıyacak en önemli etken olacaktır.
İstanbul vakıf hanları ve koruma sorunları
(Kadir Has Üniversitesi, 2013) Erkan, Yonca; Erkan Kösebay, Yonca
Orta Asya’dan baslayarak Osmanli İmparatorlugu topraklarinda geliserek yayginlasan vakif kurma anlayisi bircok alanda oldugu gibi mimaride de etkili olmustur. Vakif anlayisi ile insa edilen hanlar kent dokusunda onemli yapilar olmuslardir. Han mimarisi ticari gelismeler ve ihtiyaclar dogrultusunda sekillenerek 19.yy.’a kadar gelismistir. Vakif hanlar 19.yy.’in sonunda İstanbul’da Evkaf Nezareti gunumuzdeki adi ile Vakiflar Genel Mudurlugu tarafindan donemin modern malzemeleri ile bir dizi halinde tasarlanarak insa edilmistir. Cumhuriyet doneminde de insasina devam edilen bu yapilar Vakiflar Genel Mudurlugu’ne gelir getirmek uzere yapilmistir. Teknolojik gelismelerin etkisi ile birlikte klasik han mimarisinden farkli olarak gelismis gecmisin sade han yapilarinin yerine adeta cephenin ozellikle bezemelerle donatildigi yeni bir uslupla yapilmistir. Bircogu ticaret fonksiyonunun yuksek oldugu Eminonu ve Karakoy’de oda bazinda kiralanmak uzere ticarethane olarak insa edilmistir. Vakif hanlar konut ve yatakhane islevleri ile Ýstanbul’un Beyoglu ve sehzadebasi semtlerinde de karsimiza cikmaktadir. Bu calismada cesitli donemlerde insa edilen farkliliklari ve benzerlikleri icinde barindiran yedi vakif hanin mimari ozellikleri incelenmistir. Vakif hanlardan bir kismi gunumuzde Vakiflar Genel Mudurlugu tarafindan Restore Et-İslet-Devret ve sistemi ile restore edilerek islev degisikligine ugramis turizm sektorunde otel olarak hizmet vermeye baslamistir. Ancak soz konusu vakif hanlarda koruma kapsaminda yapisal cevresel ve yeniden islevlendirmeye dayali sorunlarla karsilasilmaktadir. Yapilan tespit ve belgeleme yontemleri sonucunda vakif hanlarinin mimari degerleri goz onune alinarak onerilerde bulunulmustur.
Citation Count: 1
Haydarpasa Train Station: Present Past And Future
(Middle East Technical Univ, 2013) Erkan, Yonca
The facade of Haydarpasa Train Station has been changed more than once in the course of its century old life time. Until the fire in November 2010 wiping out the roof the building was recalled only with a single image although the original facade of the building was slightly different than it is commonly remembered one. Currently while the wounds of the building are on the verge of healing a new identity for the station is being tailored